Theo Kley
“God allemachtig, wat is het leven prachtig !”
Al jaren verft Theo Kley (1936) zijn snor groen. Het begon als een grap met appelgroene haarverf, maar het bleek een geweldig communicatiemiddel. Iedereen praat tegen hem, maar nooit agressief. Groen ontspant.
Theo Kley was in de jaren zestig medeoprichter van de Insekten Sekte die vrolijke happenings organiseerde als een zoektocht naar de bronnen van de Amstel en van het Amsterdams Ballon Gezelschap.
Van een immens atelier met daktuin aan de Oudezijds Achterburgwal verhuisde hij in 1996, hartje winter, naar een hutje in de natuur rond Ruigoord. Ook hij moest wijken voor de Afrikahaven. Het Havenbedrijf bouwde een keet voor hem op een veldje en hij kreeg er, op verzoek, een vijver bij.
In Theo’s Theetuin kunnen vrienden en bezoekers uit Amsterdam terecht voor koffie, thee en kunst. Hij vindt dat het wel wat minder kan met de commerciële festivals en optredens in de vrijhaven.
………………………………………………………………………………………………………………………..
Theo Kley “Good God, isn’t life wonderful!”
Theo Kley (b. 1936) has painted his moustache green for years. What started as a joke developed into a perfect way to encourage communication. Everyone talks to him, but the conversation never gets nasty. Green seems to relax people.
In the sixties, Theo was co-founder of the Insekten Sekte, a sect that organized cheerful happenings as a quest to find the sources of the Amstel, and the Amsterdam Balloon Company.
In the winter of 1996, he moved from a huge studio with a roof garden in the heart of Amsterdam into a shack in Ruigoord’s countryside. But he, too, had to make way for the Afrika harbour. Fortunately, the harbour company constructed a hut for him on a field and dug a pond at his request.
Friends and visitors from Amsterdam can visit Theo’s teagarden to enjoy thee, coffee and art. In Theo’s opinion, freeport Ruigoord could do with less commercial festivals and performances.
Ruigoord: vrijhaven voor kunstenaars 
Dag lieve Theo, herinner je je nog teveel om om te noemen? Maar na 30 jaar vertalen schilder ik weer – en speel ik veel piano, wat allemaal ook neerkomt op vertalen – ik heb bij de drogist tegenover het vertalershuis indertijd een leguaankleurige haarspray gekocht en die wordt af en toe ook over het grijs verdeeld, meestal samen met bietjessoeproze haarschuim – misschien zie ik je nog eens… Ingeborg, die haar schilderijen signeert met Olim, en daar zijn wel twintig redenen voor -al is dat nergens voor nodig…
gave kleur!
In een docuflits over Theo Kley zien we een kunstenaar wortelen op de plaats die hij zelf kon kiezen. De ballans die hij in de daarop volgende periode (en 300 bomen later) vindt, komt het beste in beeld wannneer dit samenvloeit met de natuur waar het proces zich in voltrekt. De mens helpt een handje, en wat een prachtige resultaten getuigen van een intense rust. Het podium en het atelier gaan in deze natuur op met een organiesche vanzelfsprekendheid. Het uiterlijk van de kunstenaar is niet groen gemaakt. Theo Kley is groen gegroeid.
Zijn wens om dit tot een onderdeel van de melkweg te verhefen is tekenend voor de artistieke ambitie die geen begrenzing kent. Het conserven in beelden van deze natuurlijke vrijheid is een traktatie voor de kijker. TvdL
Dag theo. Ik heb nog de foto’s van de schetsen waarin je je woonkeet transformeert in iets bijzonders. Het zou in 2000 een tijdelijk onderkomen vormen. Ik laat het mijn studenten in colleges nog steeds zien. Jij was en bent voor mij “een ware omgevingskunstenaar” en het ultieme symbool van “natuurlijke veerkracht”. Ik kom in 2010 graag nog eens kijken met mijn vrouw – die Belgische – naar de 300 bomen. Laten we het op een verrassingsbezoek houden…
ik ben de dochter van theo en wil alles alles wat die uit spookt weten!!!
groetjes vanuit beneficio
esther tara kleij
Dag Esther Tara, ik ben een vriendin van je moeder – nog van de kunstnijverheidsschool – we trokken veel met elkaar op -ik wil je even groeten, en je vragen of je me een foto van jezelf wilt sturen. Ben altijd zo benieuwd geweest naar hoe jij eruitziet – heb je alleen als baby en peuter gezien – je had veel kleertjes van mijn Monica – die geboren is op 22 september 1963. Je moeder naaide schortjes, lapje, koordje erdoor, twee omgeboorde gaatjes voor de armpjes – klaar. En waar woon je – is Beneficio een oord? Groet Theo van me. Liefs, Olim
Geachte Tara/Theo Kley,
Ken je je oude vriend Jef Vliegen uit jullie Amsterdam periode nog?
Én eigenaar van In ’t Knijpke.
Wij vroegen ons af of wij enkele stukjes over jou geschreven op het internet mochten overnemen voor zijn binnenkort te verschijnen biografie “Morgen dansen de muggen”?
Met vriendelijke groet
Don Koolen en Jef Vliegen
Wat mooi en inspirerend! dank voor het rondwandelen, creeeren en genieten op onze planeet! 🙂
Blij met de ontdekking van dit weblog vanavond;
ik kwam hier terecht terwijl ik werkte aan een blog over twee bezoeken aan Ruigoord in 2009 en 2010 waarin Theo Kley voor mij een hoofdrol speelt
Kom hier met plezier vaker kijken en heb deze site graag aan mijn favorieten toegevoegd.
Zie dat via mijn naam niet juist gelinkt wordt dus voeg de verwijzing toe:
http://aanwezigindezestap.wordpress.com/2011/08/23/ruigoord-2009-2010/
Hartelijke groet.
hartstikke gaaf – en in het echt ben je nog leuker –
ik ben de vrouw met wie je het kussen instopte (gisteren)
Theo, ik heb van je genoten zondag, en er een stukkie over geschreven.
http://annevellinga.nl/av/?p=9050