Margrid v/d Linden
“Ik ben de lijm van de Ruigoord familie.”
Margrid van der Linden (1946) gaf vanaf het begin direct hart en ziel aan Ruigoord en baarde het tweede kind van de Ruigoordse kraakgemeenschap. Haar kinderen groeiden op in het dorp en gingen mee op reis met de Luchtbus, naar Marokko en India, maandenlang. Margrid schreef het reisverslag, dat uitgegeven werd door uitgeverij ‘de Volle Maan’(Theo Kley). Haar kleinkinderen komen nu langs op Ruigoord en zwemmen aan de rand van de Afrikahaven, , waarvoor een deel van het dorp moest verdwijnen. Margrid was medeoprichter in 1987 van de Stichting Landjuweel, die nog altijd alle culturele evenementen van Ruigoord samen brengt, en is sindsdien voorzitter.
In haar handen houdt ze het ‘geheim van Ruigoord´. Volgens Hennie van der Vegt komt dat erop neer, dat er altijd wel iemand is die je een bord warm eten brengt. Margrid heeft vaak gekookt en voor veel mensen. Voor Margrid zelf is hét geheim van Ruigoord, dat Ruigoorders dingen voor elkaar krijgen die elders niet mogelijk zijn. Ze maken, ondanks alle strubbelingen, het onmogelijke mogelijk.
………………………………………………………………………………………………………………………..
Margrid van der Linden “I’m the glue that binds the Ruigoord family.”
Margrid van der Linden (b. 1946) was the second woman in the squatter’s community to give birth to a child in Ruigoord.
She holds the ‘Secret of Ruigoord’ in her hands. According to Van der Vegt it basically boils down to this: there is always someone who will bring you a hot plate of food, who cares for you. Margrid has often cooked for and fed many.
Although she no longer lives there, she is still drawn by the magic of the place. Despite dispute and envy, the people in Ruigoord are able to realize projects that elsewhere would be impracticable.
Her children grew up in the village and travelled with her in the Balloon Bus, often for months, to countries like Morocco and India. Margrid wrote the travelogue, which was published by Theo Kley.
Nowadays, her grandchildren come to visit Ruigoord and swim in the Afrika harbour, the same harbour that made a part of the village disappear.
Dag Margrid,
Ik heb je ontmoet in de Bubblebus van het ballonnengezelschap bij Sarah afgelopen weekend op Solstice.Wat een mooi zelfportret…!!
Ik herken je er gelijk in…Echt mooi!!Geweldig gedaan….Je hebt een prachtige uitstraling ( dat zei ik je in de bus al ) en die heb je ook echt prachtig op doek neer gezet..Ik ben erg benieuwd naar meer werk van jou. En hoop dat een keer te mogen zien . Groeten Merel Hensbergen
Ik heb geen woorden hier aan toe voegen dan: Top, Super!