Aja Waalwijk
“Ik zoek de poëzie in het verhalende.”
Docent Nederlands en kunstenaar Aja Waalwijk (1952) woonde als kind in Zwanenburg. Alle Ruigoorders kenden zijn opa die voddenman was. Als tiener bezorgde Aja in Ruigoord het Parool en hij kwam met bevriende kunstenaars uit Zwanenburg tijdens de kraak in 1973 een kijkje nemen. Aja Waalwijk was actief in de kraakbeweging en anti-metro acties. Hij ging om met punk-kunstenaars als Diana Ozon en Hugo Kaagman.
Waalwijk heeft veel contact met andere alternatieve gemeenschappen in Europa zoals Christiania (Denemarken) en Doel (België). Op zijn wereldreizen ontmoette hij Aboriginals en Indianen die hij vervolgens weer naar Ruigoord haalde. Maar hij neemt ook hout mee dat hij met gevonden voorwerpen verwerkt in zijn beelden. Aja doet projecten, zoals het bouwen van een gigantische Ruigosaurus en het ontwerpen van molen Mokum die aan de rand van het vernieuwde Ruigoord moet komen. De molen met de drie Andreaskruisen staat op het schilderij van Van der Vegt.
………………………………………………………………………………………………………………………..
Aja Waalwijk “I search for the poetry in the narrative.”
Aja Waalwijk (b. 1952), an artist and Dutch literature teacher at a secondary school in Amsterdam, grew up in Zwanenburg, a village close to Ruigoord. His grandfather, an old-clothes-man, was well-known in Ruigoord. Aja was the newspaper boy for the daily “Parool” in his teens.
In 1973, he started to visit the squat village with several artists from Zwanenburg. Aja has been active in the squatters’ movement and protest actions against the subway. He associated with punk-artists like Diana Ozon en Hugo Kaagman. Waalwijk has close ties with other alternative communities in Europe, such as Christiania (Denmark) and Doel (Belgium).
Travelling around the world, he met Aboriginals and Native Americans and invited them to Ruigoord. He also brings pieces of wood and other objects he finds in foreign places to create his art objects. Aja also works on projects, like the construction of a huge Ruigosaurus and the ‘Windmill Mokum’, which will be erected at the edge of the renewed Ruigoord.
The painting shows the windmill with three Andreas crosses, which can also be found in the Amsterdam coat of arms.
Ruigoord: vrijhaven voor kunstenaars 
Aja Waalwijk wordt in deze korte kennismaking uit de schaduw gehaald die hij zo vaak verkiest. Hij is een ambassadeur van Ruigoord. nationaal en internationaal legt hij de verbanden met andere kunstenaarsgemeenschappen. Mary Benjamins keuze om hem te belichten is een terrechte vorm van erkenning. Hij spreekt over de kernwaarde van het dorp dat in het westelijk havengebied van Amsterdam probeert te overleven. Waalwijks respect voor de ‘levenskunstenaars’ en tegelijk zijn aandeel als beeldend kunstenaar zijn zorgvuldig onderstreept. De beelden van rituelen en de kunstenaar aan het werk geven de breedte van Waalwijks belangsteling en ook de rijkdom van de plaats waar hij werkt volledig weer. Het is van belang om de ruimte en de kunstnaar te documenteren. TvdL
Ik ken Aja sinds 1980 (Zebrahuis) en heb hem (en Ruigoord) vanaf 1999 Freqent bezocht en gedokumenteerd . Ik heb een passie voor fotografie en film. Er zijn tientallen cassettes, (raw material:) Hi-8 analoog en digitaal, En Dvd casettes. Op de een andere manier is ‘monteren en editing er nooit van gekomen.
ps. Bijvoorbeeld: ik was toevalig in 1999 woonachtig in Zwanenburg en heb de bouw (vanaf de vergadering en de maquette van “De Toren van Babel” stap voor stap tot en met de brand op 31-12-1999 op film.
Intresse?
Groet: Nicole Cohen
Ja, leuk enzo maar het enige jammere is, dat het huidige ruigoord zogenaamde Kunstenaarsdorp, stiekum allang alleen nog maar bezeten is doos coke, en geld nog maar het enige echte belangrijke is tussen de misschien paar kleine beschilderde takjes en steentjes die uit iemands spacebui nog weleens opduiken…